21 grudnia 2012 odbyła się nasza oazowa Wigilia. Dla nas jest to już tradycją, że co roku spotykamy się przed świętami, by podzielić się opłatkiem i razem spędzić ten radosny czas. W tym roku nasza Wigilia była wyjątkowa, ponieważ świętowaliśmy 30-lecie istnienia naszej wspólnoty. Okrągły jubileusz był okazją do wspominania dziejów oazy sprzed kilkunastu laty. Przeglądając kronikę – która została przeniesiona do sieci – łączyliśmy się duchowo z tymi ludźmi i wydarzeniami. Wspólnotowy ‘opłatek’ rozpoczęliśmy Eucharystią– upiększoną śpiewem, który ćwiczyliśmy tydzień przed. Wypełnieni Bożym Miłosierdziem, uśmiechnięci i pełni Ducha mogliśmy dzielić się opłatkiem. Łamanie się nim jest symbolem dzielenia się miłością, obdarzamy przez to siebie nawzajem pokojem, by zasiąść do wieczerzy.

W naszej wspólnocie panuje tradycja robienia pierogów. Męczący obowiązek zamienia się jednak we wspaniałą przyjemność – któż nie lubi pierogów! Nastrój świąt Bożego Narodzenia nie mogę powiedzieć, że jest magiczny – co słyszymy dookoła – ponieważ są to zupełnie sprzeczne stwierdzenia. Ale każdy z nas czuje że święta budzą w nas melancholię, dają spokój.

Życzymy rodzinnych przede wszystkim i szczęśliwych Świąt!